Berlin – Kompleks muzealny w Dahlem
Przedmieście Dahlem leży na południowy zachód od centrum Berlina i ze swoją małomiasteczkową atmosferą wydaje się znajdować w innym świecie niż stechnokratyzowana metropolia. Mieści się tu Wolny Uniwersytet, domy co bogatszych obywateli i zespół najlepszych muzeów w mieście (i jednych z najlepszych w Europie).
Zwiedzanie Muzeum Dahlem, mieszczącego się obecnie w nowym budynku, może okazać się zbyt wyczerpujące jeśli będziesz chciał zaliczyć wszystko za jednym zamachem; lepiej wybrać się tam kilka razy i urozmaicić sobie wycieczki spacerami po pobliskim ogrodzie botanicznym (patrz niżej). Jeśli brak czasu nie pozwoli ci obejrzeć wszystkiego, koniecznie zobacz galerię obrazów i zbiory etnograficzne Mórz Południowych. Dojazd do muzeum U-Bahnem #2 do Dahlem-Dorf, a następnie za strzałkami; część podstawowa mieści się przy Arnimalle (wt.-nd. 9.00-17.00; wstęp wolny do wszystkich oddziałów muzeum).
Galeria obrazów
Galeria obrazów jest perłą w koronie Dahlem. Zbiory są uporządkowane chronologicznie i obejmują okres od wczesnego średniowiecza do końca XVIII wieku, a najobszerniejsza jest kolekcja malarstwa niderlandzkiego. Rozpoczyna się ona od sali 143 dziełami artysty, któremu przypisuje się rolę prekursora europejskiego realizmu, Jana van Eycka: jego pięknie oświetlony obraz Madonna w kościele jest pełen architektonicznych detali, a Maryja Panna jest delikatnie uwypuklona przy pomocy skrócenia perspektywy.
Portret Giovanniego Arnolfini przedstawia postać bardziej znaną z portretu weselnego znajdującego się w Galerii Narodowej w Londynie. Petrus Christus być może praktykował u Eycka, a w każdym razie z pewnością znał jego prace, co widać w obrazie Madonna z dzieciątkiem, Święta Barbara z mnichem kartuzjańskim: w tle widać maleńkie flamandzkie domy oraz sceny uliczne, gdyż artysta umieścił swą grupę w rodzinnej Brugii; z kolei jego Sąd ostateczny jest pełen średniowiecznych wizji.
Postaci na obrazach Dierica Boutsa są z reguły dość sztywne i sformalizowane, lecz jego Chrystus w domu faryzeusza Szymona odznacza się doskonałym ujęciem gestu, wyrazu twarzy i szczegółu – szczególnie potraw i butów.
Większa część kolejnej sali jest poświęcona pracom Rogiera van der Weydena, w których widać rozwój techniki Eycka w kierunku cieplejszego, bardziej emocjonalnego ujęcia tematów religijnych. Podobnie jak na jego obrazie w ołtarzu z kościoła św. Kolumby mieszczącym się dziś w Starej Pinakotece w Monachium, postaci na Obrazie z ołtarza z Bladelin przedstawione są w delikatnych pozach oraz z wielkim humanizmem, który miał mieć olbrzymi wpływ na malarstwo XV-wieczne.